Maciej Arkadiusz Mikołajczyk (ps. Wicher)
Urodził się w Szczecinie 1974 r. Ukończył Technikum Rolnicze w Szprotawie.
Wiersze pisze od dziecka. Zawsze łatwiej było mu się wypowiedzieć słowem pisanym niż mówionym. Lubił też rysować oraz ćwiczył Ju Jitsu. W latach późniejszych zainteresował się bluesem i rockiem. Obecnie często sam komponuje muzykę do swoich wierszy.
W 2012 r. został laureatem nagrody poetyckiej fundacji Oskar oraz trzeciego miejsca w konkursie poetyckim organizowanym przez młodzież miasta Szprotawa. W Szprotawie też odbył się jego wieczór poetycki wspólnie z Agnieszką Moranską-Röder.
Sam swoją poezję nazywa „kalejdoskopem myśli”, bo nie jest unormowana żadnymi pisarskimi zasadami. Prowadzi blog http://kaleidoskop.blox.pl/html.
Od niedawna mieszka w Niemczech i ma zamiar tutaj osiąść na stałe.
Pytania...
zapytałem wiatru
co ty wiesz o mnie wietrze?
odpowiedział
ty piszesz wiersze
zapytałem słońca
kim jestem dla ciebie?
szepnęło
kolejnym ptakiem na niebie
zapytałem księżyca
co możesz o mnie powiedzieć?
zabłysnął
poetą jesteś, więcej nic nie wiem
zapytałem gwiazd
a wy? co o mnie powiecie?
krzyknęły
kochasz życie, to wie każdy przecież
zapytałem wszech i świata
powiedzcie mi, kim jestem?
zaszumiały
dowiesz się , gdy znajdziesz się w niebie.
zapytałem wiatru
co ty wiesz o mnie wietrze?
odpowiedział
ty piszesz wiersze
zapytałem słońca
kim jestem dla ciebie?
szepnęło
kolejnym ptakiem na niebie
zapytałem księżyca
co możesz o mnie powiedzieć?
zabłysnął
poetą jesteś, więcej nic nie wiem
zapytałem gwiazd
a wy? co o mnie powiecie?
krzyknęły
kochasz życie, to wie każdy przecież
zapytałem wszech i świata
powiedzcie mi, kim jestem?
zaszumiały
dowiesz się , gdy znajdziesz się w niebie.
Kamień
nigdy nie wejdziesz do środka mnie
jestem kamieniem
nie posiadam drzwi i okien
żadnego komina
nie znajdziesz w mym wnętrzu
ani jednego pokoju
chcesz? podnieś mnie z ziemi
spróbuj mnie podnieść z ziemi
zapukać do mnie
nie usłyszysz nawet echa
a kiedy zechcesz twardość skruszę
stanę się milionem ziaren
rozwieje mnie wiatr
więc zapomnij o wejściu w kamień
chyba że...
zamienisz go w kwiat,
który można pielęgnować.