Johannes Erdmann
Urodził się w 1937 r. w Krośniewicach w woj. łódzkim.
Od 1987 r. mieszka w Niemczech, obecnie w Krefeld.
Ukończył studia z zakresu administracji na Uniwersytecie Wrocławskim. Był długoletnim pracownikiem Zakładów Porcelany Stołowej „Krzysztof” w Wałbrzychu. W 1973 r. podjął pracę w Filii Politechniki Wrocławskiej w Wałbrzychu na stanowisku zastępcy dyrektora do spraw technicznych i administracyjnych. W 1976 r. objął stanowisko kierownika Wydziału Kultury, Kultury Fizycznej i Turystyki w Urzędzie Miasta w Wałbrzychu. We wrześniu 1987 r. wyjechał do Niemiec Zachodnich i wraz z rodziną osiadł tam na stałe.
Pisarz, poeta, autor powieści Europejczyk, laureat Konkursu Poetów Emigrantów w USA. Jego wiersz znalazł się w książce - Jan Paweł II we wspomnieniach polsko-niemieckich (Dortmund-Opole 2006) . Wydał zbiór wierszy Moje wiersze. Moje kwiaty (do słuchania na CD). Z jego twórczością zapoznać się można na www.erdmannjohannes.de
Cisza
Cisza – a jednak cos słyszę...
Cisza te drzewa kołysze...
Cisza skowronkiem się budzi...
Cisza jest wszędzie, bez ludzi...
Tak pięknie jest i cichawo...
Gdy strumyk płynie niemrawo...
Gdy motyl kwiat skrzydłem muśnie...
W cichości kwiat szybko uśnie.
Po cichu – woda się skrada.
Po cichu – tez mgła opada...
Po cichu – lawa gdzieś płynie...
Po cichu – przyroda ginie...
Cichuteńko – ptak zawodzi...
Cichuteńko – płynie w lodzi...
Cichuteńko – łezka płynie...
Całkiem cicho – życie minie.
Rozstania I
Przewróciłam garnek z miłością
Złote myśli wylałam na stół
Zapomniałam świata barwy
W błękitnej nadziei
Przemoczyłam kalosze
Przekręciłam klucz
Do serca mego
W sinej oddali
Zapadłam w przepaść
Płynąc i szybując
Serce moje wypełnione
Przelewa miłość
Do kielicha goryczy
Do filiżanki rozpaczy
Do kufla zapomnienia