Publikacja z dwutygodnika Samo Życie
Autor: Leonard Paszek
Przystanek Gazometr
Gazometr w Oberhausen zbudowany został w 1929 r. jako zbiornik na gaz koksowniczy. W latach 30. ubiegłego wieku był największym na świecie zbiornikiem gazu. W 1988 r. został wyłączony z eksploatacji, podobnie jak większość przemysłowych obiektów w Zagłębiu Ruhry. Powstała wówczas idea wykorzystania poindustrialnych obiektów do celów kulturalnych. Zaadoptowano więc i gazometr. I tak powstała jedna z największych hal wystawowych w Europie. 350 tysięcy metrów sześciennych, 117 metrów wysokości, 68 średnicy i 210 metrów obwodu powodują, że człowiek wchodząc do gazometru czuje respekt. Ogromna przestrzeń gwarantuje siedmio-, a czasem nawet ośmiokrotne echo. Panoramiczna winda jadąca po wewnętrznej ścianie zabiera zwiedzających na wewnętrzną i zewnętrzną panoramę widokową. Wewnątrz zobaczymy z góry, główny element wystawy, a wychodząc na zewnątrz panoramę całego Zagłębia Ruhry, z kopalniami, kominami, hałdami i kościołami. Winda wyjeżdża na wysokość odpowiadającą 44 piętrom. Gazometr odwiedza ponad 2 miliony osób rocznie.
Każdego roku organizuje się tutaj jedną monumentalną instalację. W tym roku oglądać można wystawę „MAGISCHE ORTE Natur- und Kulturmonumente der Welt”. Wystawa składa się z wielkoformatowych zdjęć, które przedstawiają cuda wytworzone przez naturę lub człowieka. Na środku gazometru „wyrasta” 43-metrowe drzewo z lasu deszczowego. Człowiek stojąc pod nim ma wrażenie swojej niewielkiej siły. Wjeżdżając oszkloną windą na górę przyglądamy się bliżej powierzchni drzewa, a będąc na platformie zamocowanej pod sufitem widzimy je z wysokości ponad 100 metrów. Wrażenie jest naprawdę niesamowite.
Więcej o gazometrze na stronie: www.gasometer.de
Tekst Leonard Paszek
fot. R. Widera